بسم الله الرحمن ارحیم

چندی پیش درقم سمیناررسانه های شیعی جهان اسلام تشکیل شد

 که درآن صاحب نظران به ارایه نظرات خود پرداختند چیزی که دراین سمینار توجهم را جلب کرد

حضور یک رسانه شیعی از افغانستان بود به نام شبکه تمدن

که تحت اشراف حضرت آیت الله محسنی(مدظله العالی)می باشد که جدیدا افتتاح شده روزانه چهار ساعت

برنامه پخش می کند وتنها شبکه ای می باشد که در این تهاجم چند جانبه برعلیه افغانستان از مبانی شیعه دفاع می کند فعالیتهای چند سال ایشان برای شیعیان افغانستان فراموش نشدنی می باشد.

به هر حال با نماینده شبکه ماهواره ای تمدن افغانستان مصاحبه کوتاهی انجام دادم

ایشان گفت که این شبکه 120 کارمند دارد  در اروپا وآسیا قابل دریافت می باشد.

ضمن عرض خسته نباشید به دست اندر کاران شبکه تمدن

 موفقیت وپیروزی آنها را از خداوند متعال خواهانم

 بسم الله الرحمن الرحیم

امروز قم مانند سالهای دیگر درسالروز شهادت حضرت زهرا(س)تعطیل بود ولی با سالهای قبل چندین تفاوت داشت.

اولین تفاوتش این بود که سالهای قبل درروز شهادت زهرا (س)ایت الله تبریزی (ره) باپای پیاده  به همراه ایت الله وحید خراسانی (مدظله العالی )جهت عرض تسلیت به محضر حضرت معصومه(س)باپای پیاده و برهنه راه می افتاد امروز جایش خیلی خالی بود.

مردم قم امروز درحالی عزادار زهرای اطهر بودند که داغ تخریب حرم مطهر امامین عسکریین (ع) ورحلت جانسوز مرجع عالیقدر شیعیان نیز برشانه های  آنهاسنگینی می کرد.

امروز درقم غوغا بپا بود.اخه داغ یک پیرمردچقدر می تواند سنگین باشد ؟

 چهره ماتم زده قم هنوز باورنکرده بودمرجع بزرگی چون ایت الله فاضل لنکرانی عروج کرده.

دیروز به بیت ایشان رفتم ودرآنجا آقازاده های ایشان را دیدم که هرکدام درگوشه ای ایستاده واز دیدارکنندگان ازبیت خوش آمد می گویدامیدمقلدان ودوستداران آقای فاضل به خصوصا شیخ محمد جواد فاضل است که ایشان هم اکنون از بزرگان حوزه قم می باشند.

طلاب ومردمی که به همراه بزرگان به بیت معظم له تشریف می آوردند بهت زده بودند آنها باور نداشتند که مرجع عظیم الشان شان دیگر به سرای باقی شتافته است .

حضور میلیونی مردم درتشیع جنازه مرجع تقلید نشانگر این مطلب می باشد که شیعیان از ان قدرتی محدودی که در صدراسلام داشته اند خارج شده در تشیع جنازه ام الائمه(س) تعداد انگشت شماری شرکت می کند

ولی در تشیع مردی که فقط خودرا سربازی کوچک در مکتب فاطمیه (س)می دانست حضورمیلیونی دارد.

ارتحال دو مرجع بزرگ شیعیان درماههای اخیر که در شهر قم اتفاق افتادوشیعیان را در سوگ عظیمی فرو برد.

بطوریکه ازدرودیوار قم غم می بارید ذهنم را مشغول کرده که رحلت رسول اکرم (ص)چقدر سنگین بوده؟

وآنها چه مسلمانهای بودند که بلا فاصله بعداز رسول خدا (ص) به فکر قدرت افتادند ودختررسول خداراودامادش  را ناراحت کردند

وحق آنها را غصب کردندوتخم نفاق را برای همیشه درجامعه اسلامی کاشتند.

اللهم العجل لولیک الفرج 

دیروز:

تا دیروز در لانه و آشیانه خود بودیم و خود را باور داشتیم و به آن

 می‌بالیدیم؛ که ناگهان سرنوشت ما طور دیگری رقم خورد، عُقاب های

 تیز پرواز در آسمان لانه ما ظاهر شدند. و با چشمان خشم آلود، تمام

 منطقه را زیر نظر گرفتند و با سرکشی های مغرورانه، زندگی را برای

 همه تنگ کردند و با چنگال های بی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌رحم و کُشنده، بچه ها را شکار و

 کاشانه‌های ما را ویران کردند! سر انجام آهنگ سفر کردیم و به

 زیست گاه هایی همسایه گان خویش به گمان این که «ارض الله

 واسعة» است؛ پناه آوردیم!

 امروز:

وقتی خود را در کنار بِرکه میزبان دیدیم؛ باهم خوش بودیم و به آسمان، جنگلها

 و جوی بارها، پرواز کرده و قدم می‌زدیم، در جرگه دوست، طاوس مهربان و

 دوست داشتنی بود به نام «پیر جماران» که خود با منقار طلایی‌اش پر و بال

 بشکسته ما را مداوا می کرد. ولی افسوس که زود سفر کرد و ما را تنها

 گذاشت! پس از او، خیلی دیر نپایید که متوجه شدیم، دانه‌ها را وارونه

 می‌چینیم و لانه‌ها را بی‌هوده می‌سازیم، و بچه‌ها را سر درگُم بزرگ

 می‌کنیم.حتی پرکشیدن و پرواز کردن در آسمان یاد مان رفته بود؛ زیرا، مدتها

 توی دست بچه های صاحب خانه، برای تکه نان خشک، می‌ماندیم، در این

 زمان پرهای ما یا بکلی از بین می‌رفت و یا شکسته می‌شد! بازهم از طرف

 میزبان خبر رسید: فرصتی شما برای پرواز در بام خانه ما تمام شده و باید

 اسباب زحمت کم کرده و به آشیانه تان باز گردید.چه عجب! تا دیروز از جنس

 هم بودیم و با یک صدا و یک پر و یک رنگ به آسمان پرواز می‌‌کردیم؟ چرا همه

 چیز یکدفعه تغییرکرد؟ با اینکه میزبان خوب می‌داند: ما در آشیانه آن‌ها جا

 خوش نکرده‌ایم، اگر دیروز عقاب‌ها لانه ما را خراب کردند؛ امروز لاش‌خورهای

 غول پیکر، فرصت طلب و بی رحم دیگر در آن جا، جاخوش کرده اند.

فردا:

فردای ما فردای روشن است! زیرا که عصر، عصر نوین و پیشرفت است. به

گمانم که گم شده ایم و باید به پرستوهای دیگر خبر دهیم تا به جستجوی ما

 برآیند و یا لحظه های دیدنی را تماشا کنند. هرچند که علاقه مندان به محیط

زیست هیچگاه، ردّ پای پرستو‌ها را فراموش نخواهند کرد! زیرا در این مدت،

برخی پرستوهای مهاجر، پرشکسته، بعضی جان داده، عده‌ای راه لانه را گم

 کرده، و بخشی هم بدون دانه به آشیانه بر می‌گردند. همه و همه در حال

بازگشت، سر به زیرپر دارند و چنین ناله می‌کنند:

 به چه امیدی آمده بودیم؟! و با چه وضعی برمی‌گردیم؟!

اثر:برادرعزیزم مهدی محمدی